25 NAJWAŻNIEJSZYCH AMERYKAŃSKICH PIW RZEMIEŚLNICZYCH

Najważniejsze amerykańskie piwa rzemieślnicze

Zdjęcie: © Alyson Aliano / Getty Images

Z ponad 8 000 browarów, z których niektóre produkują co roku dziesiątki różnych piw, Ameryka jest domem dla największej i najbardziej zróżnicowanej kultury piwnej na świecie. Ale skoro nowe, ekscytujące piwa pojawiają się co tydzień w barach i na półkach sklepów specjalistycznych, nie powinniśmy zapominać o ich przodkach: piwach, które zrodziły, zdefiniowały i rozwinęły ruch piwa rzemieślniczego, produkowanych przez wpływowych piwowarów, którzy wyprowadzili nasz kraj z dołka mniej niż 100 browarów w 1978 r. do miejsca, w którym jesteśmy dzisiaj.

Aby pomóc lepiej docenić historię amerykańskiego piwa rzemieślniczego, skontaktowaliśmy się z 21 ekspertami z całej amerykańskiej sceny piwnej, w tym z legendarnymi piwowarami, takimi jak Ken Grossman i Gregory Hall, przedstawicielami branży, takimi jak Julia Herz, oraz doświadczonymi pisarzami, takimi jak Aaron Goldfarb i Joshua Bernstein. Poprosiliśmy każdego wyborcę o wskazanie od pięciu do siedmiu amerykańskich piw, które uważają za „najważniejsze wszechczasów”. Jedynym zastrzeżeniem było to, że piwo musiało rozpocząć produkcję po 1960 roku i w momencie jego wprowadzenia musiało spełniać ogólnie przyjętą definicję „piwa rzemieślniczego”. Wyborcy mogli wybierać spośród dwóch piw z jednego browaru i zachęcać do dywersyfikacji wyborów w zależności od lat, stanów i stylów. W przypadku piwowarów pozwolono im głosować na siebie; jednakże każde piwo na tej liście otrzymało wiele głosów, co oznacza, że samopoparcie piwowara liczyło się tylko wtedy, gdy zostało poparte przez innego wyborcę. Ostateczna kolejność została ustalona wyłącznie na podstawie otrzymanych głosów, z wyjątkiem remisów, w którym to momencie przy ustalaniu rankingu kierowaliśmy się naszym osądem redakcyjnym.

Ostateczna lista, jak każda lista tego typu, z pewnością wywoła dyskusję. Jednakże, dzięki zbiorowej wiedzy i doświadczeniu naszych 21 wyborców, uważamy, że jest to wyjątkowo wymowne spojrzenie na piwa, które ukształtowały historię amerykańskiego piwa rzemieślniczego. — Mike Pomranz

25. Ithaca Flower Power IPA

Współczesna amerykańska IPA wyewoluowała na Zachodnim Wybrzeżu, gdzie uprawiano zdecydowaną większość chmielu i uprawiano nowe odmiany. IPA ze Wschodniego Wybrzeża rzadko wykazywały taką samą moc, jak ich bracia z Zachodniego Wybrzeża. Ale w 2004 roku Jeff O’Neil z Ithaca Beer Co. zmienił to dzięki Flower Power. Zostało uznane za jedno z pierwszych IPA w stylu zachodniego wybrzeża uwarzonych tutaj, na północnym wschodzie, mówi Gregg Stacy, dyrektor ds. marketingu i sprzedaży Ithaca. Flower Power uchwycił prawdziwą moc kwiatu chmielu (pochodzenie nazwy) dzięki jego miodowo-koniczynowej barwie, bujnemu, kwiatowemu smakowi i mocnemu, owocowemu aromatowi, powstałemu dzięki licznym dodatkom chmielu w kotle oraz chmieleniu na zimno. Po latach opuszczenia Itaki O’Neil ugruntował swój legendarny status, produkując wielokrotnie nagradzane piwa dla innego nowojorskiego browaru, Peekskill Brewery.

24. Victory HopDevil IPA

W latach 90. niewiele miast na wschodnim wybrzeżu przyjęło rosnący nowoczesny ruch piwny, tak jak Filadelfia. A kiedy Bill Covaleski i Ron Barchet otworzyli Victory Brewing Company w pobliskim Downingtown, w regionie pojawiło się własne, wybuchowo chmielowe piwo: HopDevil IPA. W 1996 roku to piwo zasadniczo podbiło Filadelfię, mówi Brendan Hartranft, współwłaściciel filadelfijskich barów Local 44, Strangelove’s i Clarkville. Victory był pierwszym browarem ze Wschodniego Wybrzeża, który otworzył piwo tak odważne jak HopDevil jak ich flagowy produkt, a wyszedł z piwem chmielowym, co było niesamowicie odważne.

23. Koleń Głowa 90-minutowe IPA

W 2001 roku browar Dogfish Head w Delaware wprowadził na rynek piwo potworne, 9% alkohol 90-IBU 90 Minute IPA. Dogfish Head zawsze szczycił się warzeniem piwa o nietypowym charakterze, dodając najróżniejsze dziwne składniki, jak twierdził browar stwierdza na swojej stronie internetowej . W 90 Minute Dogfish Head wprowadził innowacje nie w zakresie składników, ale poprzez wprowadzenie nowego procesu. Dodając chmiel w sposób ciągły podczas warzenia, a nie od razu (technika, którą browar nazwał ciągłym chmieleniem), zespół Dogfish Head stworzył piwo o masywnych, ewoluujących smakach chmielowych kaskadą nad mocnym szkieletem słodowym. Dogfish Head w dalszym ciągu wprowadza na rynek unikalne piwa, ale 90 Minute IPA może być jego najbardziej kultowym osiągnięciem.

22. Pale Ale Geary's

Dzięki uprzejmości D. L. Geary Brewing

W Portland, Maine, D.L. Geary Brewing Company umieszcza swój pierwszy flagowy browar na naszej liście jako pierwszy minibrowar na wschodnim wybrzeżu. Geary's był protoplastą firmy na Wschodnim Wybrzeżu, założonej w 1986 roku, kiedy w USA było mniej niż 100 browarów, wyjaśnia Stephen Hale z St. Louis' Schlafly Beer. Wykonane z obecnie niemodnych składników, takich jak słód angielski i europejskie odmiany chmielu Tettnang i Fuggle, Geary’s Pale Ale może nie zyskać dziś takiego samego uznania, jak inne piwa z tej listy. Mimo to jest to żywy kawałek historii piwowarstwa, a założyciel browaru D.L. W wywiadzie udzielonym w 2014 roku Geary podtrzymał swoje oddanie piwu w stylu brytyjskim: Prawie 30 lat temu postanowiłem robić spójne, wysokiej jakości piwa typu ale w stylu angielskim i udoskonalając jasne piwo, misja ta została zrealizowana.

21. Portier kotwiczny

Trudno sobie wyobrazić czasy, gdy każdy liczący się browar nie oferował ciemnego, gładkiego, palonego i czekoladowego portera. Ale kiedy Anchor Brewing po raz pierwszy wprowadził swojego portera w 1972 roku, styl ten był prawie martwy. Anchor Porter był pierwszym amerykańskim porterem w USA po wprowadzeniu prohibicji, wyjaśnia były mistrz piwowarstwa Anchor Scott Ungermann. Przyniosło to inny styl piwa do Ameryki. Pięćdziesiąt lat później witryna oceniająca piwa BeerAdvocate umieszcza na liście w swojej bazie danych prawie 3000 amerykańskich tragarzy . Być może bardziej zdumiewające jest to, że kilkadziesiąt lat później wielu uważa, że wersja browaru z San Francisco jest nadal jedną z najlepszych. To wciąż złoty standard stylu opisywany przeze mnie, mówi Michael Roper, właściciel baru Hopleaf w Chicago.

20. Kiwająca głową Jestem berlińczykiem Weisse

Kiwając głową, jestem berlińczykiem weisse

Dzięki uprzejmości Nodding Head Brewing

Choć popularność tego lekko kwaśnego niemieckiego stylu wzrosła w ciągu ostatnich kilku lat, obecnie zamknięty browar Nodding Head w Filadelfii po raz pierwszy wypuścił Ich Bin Ein Berliner Weisse już w 2000 roku – być może wyprzedzając swoje czasy. Musieliśmy karmić ludzi łyżeczką” – powiedział właściciel Curt Decker. Nie zrozumieli tego. Oni tego nie rozumieli. Trzeba było to każdemu tłumaczyć. Ludziom się to podobało. Ale kwaśny nie były wtedy duże. Mimo to ludzie tacy jak Patrick Rue, założyciel kalifornijskiego browaru The Bruery, którego własny Hottenroth Berliner Weisse stał się jednym z najbardziej znanych amerykańskich przedstawicieli tego stylu, dostrzegają znaczenie pionierskiego stylu Nodding Head. Rue twierdzi, że odrodzenie się stylów historycznych jest jednym z najważniejszych aspektów współczesnego piwa rzemieślniczego. O ile wiem, była to pierwsza berlińska weisse wyprodukowana w USA. Chociaż nigdy nie była butelkowana, maniacy piwa tłumnie przybywali do browaru w Filadelfii, aby spróbować jedynego wówczas amerykańskiego berlińskiego weisse.

19. Widmer Hefeweizen

Dzięki uprzejmości browaru Widmer Brothers

Chociaż IPA stało się charakterystycznym stylem browarnictwa rzemieślniczego, w latach 90. wszyscy wydawali się nieugięci w robieniu hefeweizena. Ponieważ było przystępne w smaku i miało niemieckie pochodzenie (jak często uważali Amerykanie, piwo powinno być), hefeweizen wyprodukował dobre piwo wejściowe na rynku zdominowanym przez makropiwne lagery. Trend ten rozpoczął się w 1986 roku, kiedy browar Widmer Brothers Brewing z Oregonu zaczął serwować niefiltrowane weizenbier i według browaru narodził się pierwszy hefeweizen w amerykańskim stylu. To prawda, niektórzy mogą powiedzieć, że podejście Widmera nie było prawdziwym wyrazem tego, co zamierzali Niemcy, ale nazwanie go stylem amerykańskim jest ważnym kwalifikatorem: Hefe Widmera można postrzegać jako ustanawiające szerszy, obecnie obfity styl amerykańskiej pszenicy.

18. Tomme’s Pizza Port/Lost Abbey Cuvee

Jest rok 1999. Od dwóch lat Tomme Arthur, mistrz piwowarstwa w Pizza Port w Solana Beach w Kalifornii, buduje reputację producenta niesamowitych piw w stylu belgijskim, ale najwyraźniej wciąż szuka piwa godnego własnego stempla nazwa. Poznaj Cuvee de Tomme, piwo, które wymyka się konwencjom nawet według współczesnych standardów: ogromne, kwaśne brązowe ale z dodatkiem cukru candi, rodzynek i wiśni, które przechodzi wtórną fermentację w beczkach po bourbonie z udziałem dzikich drożdży Brettanomyces. Cuvee de Tomme nie był pierwszym amerykańskim kwasem i browar nie wymyślił leżakowania po bourbonie w beczce, ale przełomowym osiągnięciem Arthura było odważenie się na zastosowanie tak wielu różnych technik w jednym pysznym, wielokrotnie nagradzanym naparze. Kiedy Arthur przeprowadził się z Pizza Port do The Lost Abbey, zabrał ze sobą piwo o tej samej nazwie.

17. Świąteczne piwo Anchor

Uwaga, spoiler: Z czterema piwami na tej liście, Anchor Brewing z San Francisco pojawia się częściej niż ktokolwiek inny. Oczywiście, jako najstarszy browar na liście – założony w 1896 roku, zanim całkowicie zmienił się w latach 60. i 70. XX w. – Anchor wyprzedził konkurencję. Kolejnym powodem sukcesu browaru była jego zdolność do innowacji, tak jak miało to miejsce w 1975 roku, kiedy wprowadził on Christmas Ale. Od tego czasu Anchor wypuszcza piwo co roku, ani razu nie powtarzając przepisu (ani etykiety), co stanowi poważne ryzyko w branży, która nagradza konsekwentność. Dzięki nim piwo stało się kolekcjonerskie, mówi Gregory Hall, były mistrz browarnictwa na Goose Island, który stworzył chwalony Bourbon County Brand Stout. Kiedy się przeprowadziłem, prawdopodobnie miałem w piwnicy 18 lat. Od prawie 50 lat Anchor Christmas Ale jest corocznym prezentem dla swoich oddanych zwolenników.

16. Resurgam Statku Chłodnego Allagash

Około 15 lat temu amerykańscy miłośnicy piwa zaczęli interesować się tartami, lambicami i gueuze w stylu belgijskim. Ponieważ wymagają leżakowania (czasami trzech lat lub dłużej) i specjalistycznego sprzętu, warzenie tych piw wiąże się ze znacznym ryzykiem i kosztami początkowymi. Piwa te dopiero zaczynały zyskiwać na popularności w Stanach, kiedy w 2007 roku Allagash Brewing Company odważnie zbudował pierwszy w Ameryce komercyjny statek chłodniczy — naczynie umożliwiające piwowarom kontrolę nad nieprzewidywalnymi, dzikimi fermentacjami drożdżowymi, niezbędnymi do warzenia tego rodzaju piwa. Popisowa wersja browaru na gueuze, Coolship Resurgam, została upubliczniona dopiero w 2012 roku. Do tego czasu to, czy rezultaty były warte wysiłku (były!), było już nieistotne: Allagash przyniósł jedno z najbardziej wyjątkowych belgijskich części sprzętu browarniczego do wybrzeży Ameryki.

grilluj tilapię na grillu

15. Pale Ale Oskara Bluesa Dale'a

Nie wszystkie innowacje powstają w procesie warzenia. W 2002 roku Oskar Blues z Kolorado zrobił coś z solidnym, ale poza tym niepozornym jasnym piwem, które na zawsze zmieniło piwo rzemieślnicze: rozlano je do puszek, stając się pierwszym browarem rzemieślniczym, który zrobił to niezależnie. Dale's Pale Ale zapoczątkowało ruch; w tym niegdyś skromnym pojemniku znajdują się obecnie jedne z najbardziej pożądanych piw na świecie.

14. Celis Biały

Dzięki uprzejmości Christine Celis

Opowieść o Celisie White, przez wielu uważanym za przełomowe piwo pszeniczne w stylu belgijskim w Ameryce, można uznać za prawdziwą piwną tragedię rzemieślniczą. Pierre Celis sprowadził belgijskie piwo do Ameryki w 1992 roku, kiedy jego browar w Austin rozpoczął produkcję. Piwo wywołało rewelację i zainspirowało wielu naśladowców – wyjaśnia Michael Roper, właściciel chicagowskiego Hopleaf Bar. Jednym z tych naśladowców była firma Coors, która w 1995 roku wypuściła bestsellerowy dowcip w USA Blue Moon. W tym samym roku Celis sprzedał swoją markę firmie Miller Brewing Company. W 2000 roku zamknięto fabrykę, co złamało Pierre'owi serce i wysłało go z powrotem do Belgii, mówi Roper. (Dla przypomnienia, A Kawałek z 2001 roku w Austin, amerykański mąż stanu oświadczył, że po powrocie do domu i robieniu tego, co kocha, piwowar znów stał się szczęśliwym człowiekiem.)

Na przestrzeni lat piwowarzy wielokrotnie wskrzeszali markę Celis, ale niestety piwo nadal pozostaje skorupą dawnego siebie. „Obecnie nie wypiłbym Celisa White’a, nawet jeśli mi zapłacili”, ubolewa właściciel baru w Filadelfii Brendan Hartranft, ale kiedy Pierre Celis otworzył swój browar w Austin przez Belgię, piwny krajobraz na zawsze się zmienił.

13. Nowa Belgia La Folie

Dzięki uprzejmości New Belgium Brewing Company

W ciągu ostatniej dekady kwaśne piwo z ezoterycznego stało się niezbędne w ofercie każdego poważnego baru piwnego. To niesamowite pomyśleć w ten sposób, że w 1997 roku firma New Belgium Brewing Company zwróciła się do eksperta ze starej Belgii z prośbą o wyprodukowanie prawdziwego kwaśnego piwa foeder właśnie tutaj, w Stanach. W tym samym roku, z pomocą byłego piwowara z browaru Rodenbach, Petera Bouckaerta, browar w Kolorado wprowadził La Folie, brązowe kwaśne wino w stylu flamandzkim dojrzewające w dużych dębowych beczkach (zwanych także foederami). Niektórzy w Belgii twierdzili, że takich piw nigdy nie dałoby się wyprodukować nigdzie indziej – mówi Michael Roper z baru Hopleaf w Chicago. La Folie udowodnił, że się mylili.

12. Ale Celebration Ale Sierra Nevada

Sierra Nevada Celebration Ale nie jest najstarszym zachowanym IPA, ale prawdopodobnie najstarszym, który dziś smakuje tak samo odważnie, jak wtedy, gdy został wydany po raz pierwszy. Pierwotnie warzone w 1981 roku, nadal zachwyca intensywnością 65 IBU chmielu Cascade, Centennial i Chinook. Celebration zawsze było sprzedawane jako sezonowe wydanie świąteczne i nie tylko dlatego, że w latach 80. nikt nie wiedział, co zrobić z IPA. Piwo warzone jest jesienią, bo wtedy zbiera się pierwszy świeży chmiel, co oznacza, że gdy Celebration trafi na półki w październiku, będzie gotowe uwolnić swoje intensywne aromaty i smaki w okresie poprzedzającym Święta Bożego Narodzenia. Dla mnie Sierra Nevada Celebration Ale to najlepsze „duże” IPA na świecie, mówi właściciel baru w Filadelfii, Brendan Hartranft.

11. Kotwica parowa

Wielu badaczy piwa uważa, że nowoczesny amerykański ruch piw rzemieślniczych rozpoczął się w 1965 roku. To był rok, w którym Fritz Maytag kupił większościowy pakiet udziałów w Anchor Brewing, ratując przed bankructwem założony w 1896 roku browar w San Francisco. Po zakupie Maytag ponownie przemyślał wszystko o firmie, łącznie z flagowym piwem Anchor Steam, które wyróżniało się unikalnym procesem warzenia, w którym wykorzystuje się drożdże lagerowe w wyższych temperaturach w fermentorach na świeżym powietrzu. Choć Maytag zachował tradycyjną technikę produkcji, ulepszył sprzęt i jakość procesu warzenia przed ponownym wprowadzeniem piwa na rynek w 1971 roku. To klasyka wykraczająca poza klasykę, wyjaśnia Stephen Hale z St. Louis’ Schlafly Beer. Wszyscy znamy tę historię. Rzeczywiście, folklor opisujący sukces Maytaga z Anchor to przełomowa, nowoczesna opowieść o piwie, która od tego czasu stanowi inspirację dla początkujących piwowarów.

10. Nowe piwo Albion

Ten legendarny napar był niestety niedoceniany w swoich czasach. Pozwólmy, aby legenda piwa rzemieślniczego Jim Koch, założyciel Samuela Adamsa, opowiedziała tę historię: Pod koniec lat 70. XX wieku piwowar domowy Jack McAuliffe zbudował własny sprzęt do warzenia na małą skalę i otworzył browar w Sonomie w Kalifornii, gdzie warzył New Albion Ale — pełne smaku jasne piwo ale wykonane z popularnego obecnie chmielu Cascade i dwurzędowej mieszanki jasnych słodów. – mówi Kocha. Było to wówczas jedyne piwo tego typu, uznawane przez piwnych znawców za oryginalne amerykańskie piwo rzemieślnicze. Firma browarnicza New Albion została otwarta w 1976 roku; do 1982 roku już nie istniał. Jednak folklor otaczający napar McAuliffe’a nie umiera.

Moim zdaniem to Jack założył najważniejszy nieudany browar, Maureen Ogle, autorka książki Ambitny napar: historia amerykańskiego piwa , powiedział w 2012 roku . Pokazał, że nowy model warzenia może się sprawdzić i choć nie trwał długo i spektakularnie zawiódł, to jego wpływ odegrał znaczącą rolę w powstaniu pierwszej udanej partii mikrobrowarów. W ostatnich latach New Albion Ale zostało wznowione dwukrotnie, raz w 2013 roku przez Koch's Boston Beer Co. i ponownie w następnym roku przez Platform Brewing Co. w Cleveland.

9. Zwycięstwo Prima Pils

Renesans browarnictwa rzemieślniczego w Ameryce polegał po części na odrzuceniu gazowanych żółtych lagerów, dominującego na rynku stylu wywodzącego się z tradycyjnych niemieckich pilznerów. Tak więc w 1996 roku, kiedy Victory Brewing Company z Pensylwanii wypuściło Victory Prima Pils, piwo było absolutną rewelacją: pilsner pełen ziołowych aromatów chmielowych, które przeszły w sosnową, łaskoczącą język goryczkę. Podczas gdy inne browary konkurowały z jasnymi lagerami z flanek IPA i stoutami, Victory rzuciło wyzwanie temu stylowi i ostatecznie nadało piwu rzemieślniczemu charakterystyczny pils.

8. 3 Mroczny Lord Floydów

Kiedyś było tak, że kolejkę po piwo można było ustawić wyłącznie w przerwie meczu piłkarskiego, ale firma 3 Floyds Brewing Co. pomogła to zmienić, wydając Dark Lord, potężnego rosyjskiego stouta imperialnego o zawartości 15% alkoholu, warzonego z kawy. Meksykańska wanilia i indyjski cukier. Każdego roku, w Dzień Czarnego Pana, browar w Indianie sprzedaje to pożądane piwo chętnym tłumom ustawiającym się w kolejce wzdłuż przecznicy. To nie tylko piwo, to wydarzenie, rytuał, mówi Gregory Hall, który zainspirowany 3 Floydami, dał Bourbon County Brand Stout swój własny dzień, będąc mistrzem piwowarstwa w Goose Island. Tego rodzaju rzeczy są teraz dość powszechne, ale pisarz Aaron Goldfarb kredyty 3 Floydów ze swoim wynalazkiem.

7. Rosyjska rzeka Pliniusz Starszy

Dzięki uprzejmości Russian River Brewing Company

Niewiele piw jest tak legendarnych jak Pliniusz Starszy — wyśmienita podwójna IPA od Vinniego Cilurzo, piwowara, któremu przypisuje się wynalezienie stylu. Cilurzo twierdzi, że swoją pierwszą próbę miał w 1995 r., kiedy ugotował piwo o nazwie Inaugural Ale, aby uczcić pierwszą rocznicę własnego browaru Blind Pig. To było jak zlizywanie rdzy z puszki, on powiedział Kronika San Francisco w 2015 roku . Taki gorzki, taki cierpki. Zanim Cilurzo kilka lat później trafił do Russian River Brewing Company, opracował już technikę i w 2000 roku narodził się Pliniusz Starszy – chmielowa bomba, która zamiast tylko goryczy rozświetliła głębię smaku chmielu. Chociaż podwójne IPA są obecnie na porządku dziennym (być może nawet nadmiernie), Pliniusz nadal ekscytuje nawet maniaków piwa. To piwo nadal bardzo dobrze trzyma się swojego stylu, mówi Patrick Rue, założyciel kalifornijskiego The Bruery, a w ciągu ostatnich [15] lat pojawiło się na nim wielu nowych graczy.

6. Ale Anchor Liberty

Anchor Brewing może być najbardziej znany z Anchor Steam, ale Liberty Ale wywarło bardziej bezpośredni wpływ na amerykańskie piwa. Można to uznać za pierwsze amerykańskie IPA lub APA, mówi właściciel Hopleaf Bar Michael Roper, człowiek, który pracując w barach od ponad 40 lat, widział rozwój piwa. Wprowadzony w 1975 roku, kiedy żadne inne amerykańskie piwo nie osiągnęło poziomu goryczy 47-IBU, zaznajomiło amerykańskich pijących z całym chmielem Cascade i prawie zapomnianą metodą chmielenia na zimno. Mówi, że to piwo zwróciło na siebie uwagę wielu młodych piwowarów i zainspirowało do podążania nową drogą. Scott Ungermann, były mistrz piwowarstwa Anchor, podkreśla znaczenie tych dwóch głównych innowacji. Pierwsze w Ameryce chmielone na zimno pale ale, Liberty, również wprowadziło chmiel Cascade, mówi Ungermann, mówiąc o wszechobecnej obecnie intensywnej odmianie chmielu z Zachodniego Wybrzeża, i zapoczątkowało rewolucję w piwach rzemieślniczych.

5. Porywający cylinder Alchemika

Piwa cieszyły się już wcześniej dużym zainteresowaniem, ale w 2011 roku, kiedy mały browar w Vermont zaczął produkować niewielkie ilości swojego uznanego popisu, podwójnego IPA w stylu Wschodniego Wybrzeża o nazwie Heady Topper, wyobrażenie o reputacji piwa osiągnęło nieoczekiwany poziom. Heady Topper, podobnie jak Pliniusz Starszy, jest symbolem epoki wzmożonego maniaka piwa, handlu butelkami (lub, w zależności od przypadku, puszkami) oraz znaczenia ocen za pośrednictwem RateBeer, BeerAdvocate, Untappd i tym podobnych, mówi Geoff Deman: główny piwowar w Free State Brewing Company w Kansas. Heady Topper zostało uznane za najlepsze piwo na świecie. Czy to jest? Dla mnie nie jest to nawet najlepsze piwo, jakie produkuje The Alchemist, ale z pewnością najbardziej wpływowe i zapoczątkowało nowy szacunek dla regionu kraju, który od dawna pozostawał w cieniu Zachodniego Wybrzeża. Alchemist nadal prowadzi dystrybucję wyłącznie w promieniu 40 km od browaru, a mimo to nazwa Heady Topper rozbrzmiewa na całym świecie w każdej rozmowie na temat piw, których trzeba spróbować i które trudno znaleźć.

4. Allagash Biały

Smaki piwa w Ameryce nie przeskoczyły z dnia na dzień od lagerów do najnowszego, dziwacznego stylu du jour, takiego jak gose. Po drodze podniebienia pijących musiały podjąć kroki, a Allagash White – piękne piwo pszeniczne w belgijskim stylu, które browar w Maine wprowadził na rynek w 1995 roku – było rodzajem prawdziwego piwa rzemieślniczego, które pomogło otworzyć ludziom umysły. Moją intencją, kiedy po raz pierwszy uwarzyłem białe piwo, nie było zrobienie dużej ilości piwa ani znalezienie niszy biznesowej. Chciałem zapewnić ludziom wyjątkowe doświadczenia z piwem, wyjaśnia założyciel i piwowar Allagash Rob Tod. Pomaga to, że White nie był tylko różny piwo – pod względem tego, co można było wówczas dostać. To też było przystępne. A dzięki równowadze jest w nim tyle subtelnych smaków, że nawet po latach picia – tak jak ja – możesz odkryć coś nowego – mówi Tod.

Jim Koch Samuela Adamsa potwierdza to znaczenie. W latach 90. pijący dopiero zaczynali dowiadywać się więcej o piwie rzemieślniczym i nie byli zaznajomieni z belgijskimi stylami, mówi Koch. Allagash White utorował drogę belgijskim piwom obecnym w USA. Do i tak już znaczącej reputacji White'a dochodzi fakt, że w przeciwieństwie do legendarnego Celisa White'a (patrz nr 14 na tej liście), Allagash zachował jakość swojego flagowca przez te wszystkie lata. Jeszcze w 2020 roku napar ten zdobył nawet złoty medal za witbier po belgijsku na Great American Beer Festival. Szczerze mówiąc, najbardziej martwiłem się, kiedy zaczynałem, że nie będzie mi smakować piwo, które warzę… bo nie mogę sprzedać niczego, w co nie wierzę, przyznał Tod podczas dyskusji na temat White'a. Na szczęście wtedy to kochałam, a teraz kocham jeszcze bardziej.

3. Stout marki Goose Island Bourbon County

Wygląda na to, że każdy browar wystawia w swoim barze stos drewnianych beczek, prezentując nadchodzące kreacje dojrzewające w beczkach, ale w latach 90. piwo dojrzewające w beczkach było czymś niezwykłym. Kiedy po raz pierwszy Goose Island przywiozło Bourbon County Brand Stout na Great American Beer Festival, zgłosiliśmy się jako imperialny stout, ponieważ w 1995 r. było kilka kategorii, wyjaśnia Gregory Hall — były piwowar z Goose Island, który stworzył coś, co uważa się za pierwszą whisky piwo dojrzewające w beczkach, a obecnie człowiek stojący za Virtue Cider, równie przyszłościową marką cydru ze stanu Michigan. Piwo okazało się strzałem w dziesiątkę, ale zostało odrzucone jako zbyt mocne, z nutami beczki i bourbona. Balderdash, nie mogę wygrać, bo jest za dobrze, mówi. Hall wyciągnął jednak większą lekcję z niefortunnego pierwszego pojawienia się BCBS na GABF. Argumentowałem, że chodzi o zrobienie świetnego piwa, a nie o lepsze przestrzeganie zasad stylu niż reszta – mówi. Innowacja sprawia, że amerykańskie piwa rzemieślnicze są najlepsze na świecie. To prawda w każdej innej branży w Ameryce.

Obecnie dojrzewanie w beczkach jest tak popularne, że browarnicy mają trudności z zdobyciem pierwszej beczki po bourbonie. Jednak pomimo wszystkich naśladowców Hall przyjmuje swoje dziedzictwo. Bardzo się cieszę, że innowacje są kontynuowane i cieszą się uznaniem nie tylko w przypadku piw rzemieślniczych, ale także cydru i napojów spirytusowych” – mówi. Dziś jest najbardziej ekscytujący dzień w historii dla amerykańskiego alkoholika, a jutro będzie już tylko lepiej.

2. Sam Adams Boston Lager

Wielkie browary rozlewają więcej piwa, niż ja robię przez cały rok, Jim Koch, założyciel Boston Beer Company, słynący z wczesne reklamy swojej marki , Samuela Adamsa. Dla wielu pijących w latach 90. ten obraz rozlanego piwa był pierwszą okazją do rozważenia idei browarnictwa rzemieślniczego, wówczas ciepło określanego mianem mikrobrowaru. Jak na ironię, to ogromny rozwój Samuela Adamsa uczynił markę tak ważną dla małych browarów na całym świecie. Ponieważ flagowy produkt firmy Boston Lager stał się jednym z pierwszych niezależnie wytwarzanych browarów, który był wszechobecny na listach piw, Samuel Adams przedstawił piwo rzemieślnicze większej liczbie nierzemieślniczych pijących piwo niż kiedykolwiek wcześniej.

„Jestem zaszczycony, że nadal warzę lagera według przepisu mojego praprapradziadka Louisa Kocha” – mówi Koch, opisując piwo, które uwarzył po raz pierwszy w 1984 roku. W czasach, gdy większość piw była jasna, żółta i gazowana, moim celem było dążyć do stworzenia lepszego piwa, produkowanego z wysokiej jakości, aromatycznych składników przy użyciu tradycyjnych technik warzenia. Rzucenie stałej pracy na rzecz warzenia tego piwa zmieniło moje życie. I było moim towarzyszem przez całe życie przez ostatnie 30 lat, gdy branża piwa rzemieślniczego rozwijała się i rozkwitała. Dziś Boston Beer Company jest jedną z nich Największe nowoczesne browary rzemieślnicze w Ameryce .

1. Sierra Nevada Pale Ale

Sierra Nevada Pale Ale to niezwykłe piwo: przełomowe w momencie premiery, a przez te wszystkie lata nadal ulubieniec krytyków i komercji, piwo skupiające się na amerykańskim chmielu ugruntowało jego pozycję charakterystycznego jasnego piwa w tym kraju. Kiedy w 1980 roku po raz pierwszy uwarzyliśmy nasze pale ale, wiedzieliśmy, że jest to odejście od tego, co było dostępne, ale jako poważni piwowarzy domowi, uwielbialiśmy je pić my i nasi przyjaciele, wyjaśnia Ken Grossman, założyciel i właściciel Sierra Nevada Brewing Co. ., o swoich skromnych korzeniach piwowarskich, które zaowocowały powstaniem marki o wartości szacowanej na 1 miliard dolarów .

Szczerze mówiąc, nie mieliśmy pojęcia, że będzie to miało taką trwałość i taki wpływ. Kontynuowaliśmy warzenie piwa według naszej oryginalnej receptury – używając dużej ilości chmielu cascade z całych szyszek i w 100% dwurzędowego słodu – i nadal stosujemy naturalne kondycjonowanie butelek. Zaczęliśmy od mocnej wizji tego, czym chcemy, aby było jasne piwo pod względem smaku i trzymaliśmy się najwyższych standardów, nie rezygnując nigdy z goryczy ani smaku chmielowego. Myślę, że nawet po 35 latach nasza zdecydowana koncentracja nadal jest widoczna w piwie. Były piwowar z Goose Island, Gregory Hall, zgadza się z oceną Grossmana. Minęło ponad 35 lat i nadal jest to świetne piwo – mówi. Innowacja jest wspaniała i w ogóle, ale podziwiam dyscyplinę, jaką Ken Grossman ma, aby utrzymać okręt flagowy taki sam. Nawet na tej liście Sierra Nevada Pale Ale jest niepohamowanym sukcesem: jako jedyne piwo znalazło się na ponad połowie list wyborców. To naprawdę zasłużony mistrz.

Panel wyborców:

Jozuego Bernsteina , autor, Kompletne IPA , Kompletny kurs piwa , I Piwne Przebudzenie
Sam Calagione, założyciel, Browar Dogfish Head
Jimmy Carbone, założyciel, Radio Sesje Piwne
Geoff Deman, główny piwowar, Wolne Państwo Piwowarskie
Greg Engert, dyrektor ds. napojów i partner, Sąsiedzka Grupa Restauracyjna (Waszyngton, DC)
Ethana Fixella , niezależny pisarz piw, win i alkoholi; pedagog napojów
Aarona Goldfarba , powieściopisarz i autor piwa
Ken Grossman, założyciel/właściciel, Sierra Nevada Brewing Co.
Stephen Hale, ambasador browaru, Piwo Schlafly
Gregory Hall, założyciel, Cnotliwy cydr ; były piwowar, Goose Island Beer Co.
Brendan Hartranft, współwłaściciel, Lokal 44 , Strangelove’a , I Clarkville (Filadelfia)
Julia Herz, dyrektor wykonawcza, Amerykańskie Stowarzyszenie Piwowarów Domowych
Jeppe Jarnit-Bjergsø, założyciel, Browar Złego Bliźniaka ; właściciel, Pragnienie (Broklyn)
Noah Kaufman, były redaktor cyfrowy „Yumpulse”
Justina Kennedy’ego , niezależny pisarz piwny; producent, Ukradnij to piwo podcast
Jim Koch, założyciel, Samuela Adamsa
Jason Perkins, mistrz piwowarstwa, Firma browarnicza Allagash
Michał Roper, właściciel, Bar Hopleaf (Chicago)
Patrick Rue, założyciel/dyrektor generalny, Bruery'ego
Scott Ungermann, były mistrz piwowarstwa, Anchor Brewers i gorzelnicy ; wiceprezes ds. operacyjnych, Duchy szyte na miarę
John Verive, współpracownik, Los Angeles Times Żywność