Hejterzy Gefilte Fish, oto dlaczego powinieneś ponownie rozważyć swoje stanowisko

Zdjęcie: © William Thomas Cain / Getty Images

Jest bezbarwny. Jest ofensywnie nierówny. Często jest zawieszony w bulionie z mętnym „żelem”.

„Może smakuje jak karma dla kotów, ale właśnie dlatego ją uwielbiam” – Peter Shelsky, jeden ze współwłaścicieli sklepu rybnego Shelsky's na Brooklynie, oświadczył w artykule z 2014 roku w New York Times. „To trochę jak, dlaczego Hawajczycy kochają”. Spam aż tak bardzo?''

Jeśli chodzi o debaty na temat potencjalnie alienującej żywności — brukselka , kolendra i pikle — tak naprawdę warto mieć tylko jeden argument: rybę gefilte. W końcu, czy inne jedzenie tak legendarnie dzieli? Ten materiał jest tak znienawidzony, że praktycznie stał się samodzielną puentą. „Ryba Gefilte”. Widzieć? Zabawny.

Jednak osobiście udawanie obojętności jest najbardziej zbliżone do pełnej nienawiści do moich rówieśników. Ponieważ ... Uwielbiam ryby gefilte. Tak. To prawda. Podoba mi się jego kreskówkowy kształt. Podoba mi się jego smak (prosty i niepodejrzany). Przede wszystkim podoba mi się to, że jest znajomy i wywołuje nostalgię, przypominając mi Paschę spędzoną w domu z dzieciństwa.

Tak bardzo mi się to podoba, że ​​często martwię się, że goście domowi zajrzą do moich szafek w spiżarni, wypatrzą moje nadmierne zapasy całoroczne i przerażeni uciekną z mojego mieszkania z krzykiem.

Jak wskazuje schowek w spiżarni, jestem winny spożywania tego towaru w jego nowoczesnym, fabrycznym stanie. Ale doskonale zdaję sobie sprawę, że gefilte fish to znacznie więcej niż obecna wersja w słoikach. To danie pełne dziedzictwa, tradycji i wspomnień – szczególnie dla Żydów aszkenazyjskich. I tak, choćby po to, żeby wymyślić hipotetyczną ripostę, którą mógłbym wygłosić tym moim hipotetycznym gościom, postanowiłem dowiedzieć się o niej więcej.

Oto czego się dowiedziałem:

Ryba gefilte w języku jidysz oznacza „rybę faszerowaną”. Dzieje się tak dlatego, że danie, które powstaje poprzez zmielenie pozbawionej kości ryby (zwykle karpia, siei, barweny i szczupaka) i dodanie składników wypełniających, takich jak bułka tarta, jajka i resztki warzyw, było tradycyjnie nadziewane z powrotem w skórę całej ryby; następnie całość pieczono lub gotowano w koszulce. Jednak od XIX wieku je się go zamiast tego w postaci okrągłych lub owalnych kotletów wielkości pięści.

Co ciekawe, ryba gefilte nie jest przeznaczona tylko dla Żydów. W Polsce jest ona spożywana przez wielu katolików także w Wigilię Bożego Narodzenia i Wielką Niedzielę (nie jest to aż tak zaskakujące, jeśli weźmie się pod uwagę bliskość kulturową kuchni polskiej i żydowskiej).

Wszystko dobrze i miło, ale wciąż zastanawiałem się: dlaczego ludzie początkowo chcieli zjeść to coś?

Najprawdopodobniej tego nie zrobili. Ryba Gefilte była początkowo daniem wygodnym. W szabat religijnym Żydom nie wolno oddzielać kości od mięsa, dlatego wygodnie było mielić rybę bez ości. Było to także danie wiary. Fakt, że te rodziny żydowskie faktycznie mogły jeść ryby, pozwolił im w bardziej uzasadniony sposób uświęcać specjalne, święte dni.

I było to danie zaradności. Korzystając z przepisu na rybę gefilte, rodziny, których nie było stać na całą rybę do wyżywienia wszystkich swoich dzieci, mogły zwiększyć limit tylko jednej. Im biedniejsza rodzina, tym więcej bułki tartej lub mączki macy mogą dodać do mieszanki.

Jak później kanonizowano w pamiętnej książce dla dzieci Barbary Cohen Karp w wannie , ryba gefilte też była daniem ofiarnym. Na przełomie XIX i XX wieku wielu Żydów w Nowym Jorku trzymało rybę w swoich maleńkich mieszkaniach w kamienicy, aby przygotować potrawę, rezygnując z jedynej wanny (lub w wielu przypadkach wanny, z którą dzielili sąsiadów), aby było świeże na Paschę lub Szabat.

I na koniec, było to danie mądrości. Podobnie jak w przypadku wielu tradycji wywodzących się z wielu kultur, w grę wchodzi tu element praktyczności: chrzan, który zwykle podaje się z rybą gefilte, w rzeczywistości ma składnik antybakteryjny. Jeśli ryba była w jakikolwiek sposób skażona, zawsze istniała polisa ubezpieczeniowa w postaci przyprawy.

Ale choć przeszłość ryby gefilte jest dość fascynująca, jej teraźniejszość jest… zawieszona w żelowym szlamie i przyćmiona niesmaczną reputacją. Jaka zatem jest jego przyszłość?

Cóż, dobra wiadomość jest taka, że ​​kilka nowych firm poświęciło się wymyśleniu na nowo tego dania w sposób przystępny dla nowszych pokoleń. Dla Jeffreya Yoskowitza, jednego ze współzałożycieli rzemieślniczej firmy rybnej gefilte Gefilteria , ten śluzowaty rosół był oznaką tego, jak źle się stało i jak bardzo musieli się zmienić.

„Dorastałam, jedząc świeżą, domową rybę gefilte od mojej babci. Zawsze miałem dostęp do dobrych rzeczy” – Yoskowitz powiedział „Yumpulse” w rozmowie telefonicznej. „Ale moi przyjaciele znali rybę gefilte i wiele innych żydowskich potraw, takich jak te, które przychodziły w pudełkach z supermarketu”.

Nawiązując do wcześniejszych, bardziej tradycyjnych przepisów, torując jednocześnie drogę nowoczesnym akcentom, wersja klasycznej już przystawki paschalnej firmy The Gefilteria wykorzystuje ryby z lepszych źródeł, składniki bezglutenowe i nie zawiera karpia. Szare plamy, znikają: aby zachować kolory, Yoskowitz i jego zespół starannie umieścili „warstwę różu” zawierającą pstrąga stalowogłowego i łososia.

„Sposób, w jaki moi przyjaciele mówili o rybie gefilte, wydał mi się smutnym sposobem myślenia o własnej tradycji kulinarnej, o rzeczach, które rzeczywiście mają bogate, interesujące i piękne tło, a które naprawdę mogą być pyszne” – kontynuował Yoskowitz. „Wiele rodzin przez tak długi czas poważnie traktowało gefilte fish. To coś dla nich znaczyło. Chcę, żeby to znowu coś znaczyło dla ludzi.

jak smażyć cebulę

Tak, może smakować jak karma dla kotów. Ale właśnie dlatego wszyscy to kochamy. Założę się, że jeśli kopiesz wystarczająco głęboko, nawet karma dla kotów ma ujmującą historię, którą warto poznać.