Co to jest Adobo? Odpowiedź jest tak złożona, jak samo danie

Być może jadłeś lub widziałeś kilka potraw różniących się smakiem i prezentacją, zwanych adobo. To nie jest błąd; adobo to danie o wielu wariantach, z których każdy powinien być celebrowany. Słowo adobo jest pochodną hiszpańskiego słowa adobar, które w języku angielskim oznacza marynatę. Hiszpańscy kolonizatorzy przenieśli słowo adobo do podbitych przez siebie regionów, więc adobo oznacza coś innego w zależności od tego, gdzie w hiszpańskiej diasporze się znajdujesz. W niektórych miejscach adobo to sucha przyprawa do nacierania. W innych przyprawy łączy się z octem i świeżymi składnikami, tworząc marynatę zwaną adobo. Na Filipinach nie ma żadnej z tych rzeczy. Zdezorientowany? Nie bądź. Lepsze zrozumienie tych potraw i ich niuansów pomoże Ci być bardziej świadomym kucharzem i konsumentem. Oto jak adobo podróżował po świecie.

Adobo hiszpańskie to długo marynowane białko

Adobo ma swoje korzenie w czasach prehistorycznych. Ocet był używany przez pierwszych kucharzy do przechowywania i konserwowania mięsa, zanim udostępniono chłodzenie i chłodzenie. Chociaż koncepcja ta była używana przez rdzennych mieszkańców całego świata, Hiszpanie nazywali ją adobo.

W Hiszpanii adobo, które znajdziesz w menu restauracji, odnosi się do procesu marynowania surowego białka w occie, przyprawach i aromatach, w tym pimentón, świeżym czosnku i liściach laurowych. Często pojawia się wino i/lub oliwa z oliwek. Mięso marynuje się przez kilka dni, a następnie gotuje, uzyskując głęboko aromatyczne białko. Kiedy Hiszpanie skolonizowali większą część świata, zabrali ze sobą tę technikę, która może być również stosowana do konserwacji żywności.

Karaibskie adobo to mieszanka suchych przypraw i marynaty

Hiszpanie wylądowali na Karaibach pod koniec lat dziewięćdziesiątych XIV wieku. Ich pierwszym przystankiem była dzisiejsza Dominikana i otaczające ją wyspy, Portoryko i Kuba.

Na wyspach trudniej było zdobyć świeże składniki, takie jak czosnek, a oliwa z oliwek i wino były rzadko dostępne. Ludzie przystosowali się, używając suchych składników, takich jak proszek czosnkowy, zamiast świeżych i całkowicie rezygnując z oliwy i wina.

Obecnie na całych Karaibach adobo jest szeroko stosowane jako uniwersalna mieszanka suchych przypraw, składająca się z papryki, oregano, kminku, czosnku w proszku, cebuli w proszku i kurkumy. Jest to ulubiony element wyposażenia większości domowych kuchni w Portoryko. Tę odmianę adobo stosuje się w postaci suchej solanki, dodawanej do białek przed gotowaniem w celu wzmocnienia smaku i dodawanej do sosów takich jak mojo lub sofrito. Znajdziesz też wersje mokre, mojados, w których do suszonych przypraw dodaje się ocet lub sok z kwaśnej pomarańczy, tworząc pastę. Pasta służy do marynowania białek, podobnie jak metodą hiszpańską.

słodkie napoje alkoholowe

W każdym portorykańskim gospodarstwie domowym, w jakim kiedykolwiek byłem, znajduje się adobo, a jeśli nie… ucieka, żartuje szef kuchni Eric Rivera. Traktujemy go właściwie jak sól. Można go dodać na różne sposoby, jeśli coś marynujesz lub dopiero zaczynasz przygotowywanie dania jednogarnkowego, np. dania z ryżu, warzyw, dania mięsnego lub czegoś, co dusisz. [Adobo] w zasadzie rozpoczyna imprezę. Rzadko można zobaczyć ją używaną jako sól wykończeniową.

Rivera zaadaptował sposób, w jaki wykorzystuje adobo we własnym gotowaniu, do wydarzeń typu pop-up, które organizuje w całym kraju. Używa go jako soli, przyprawy i do peklowania mięs, dodając różową sól do niektórych mieszanek.

Meksykańskie adobo to mokra marynata

Po podboju Meksyku przez Hiszpanów w 1519 roku, do tamtejszych kuchni wprowadzono adobo, tym razem jako marynatę na bazie octu, podobną do wersji spotykanej w Hiszpanii. Przystosowali adobo do używania składników endemicznych dla tego regionu, w tym papryczek chili, takich jak ancho i guajillo, zamiast pimentón. W swoim przepisie na adobo szefowa kuchni Claudette Zepeda praży suszone chili, następnie nawadnia je we wrzącej wodzie, a następnie miesza w pastę z octem, aby przygotować dla niej adobo Przepis na tacos Birrii .

jak zrobić sos cytrynowo-paprykowy

Inną podstawą kuchni meksykańskiej jest chipotle en adobo, czyli wędzone i suszone papryczki jalapeno, nawodnione i przechowywane w marynacie z pomidorów, chili, czosnku, octu i przypraw. Rezultatem jest pikantny, dymny, głęboko aromatyczny składnik, który dodaje się do salsy lub garnka z fasolą, zupami i gulaszami, takimi jak pozole, aby pogłębić smak. Sos można stosować jako samodzielną marynatę lub w połączeniu z innymi składnikami. Puszkowane chipotle en adobo można kupić w wielu supermarketach lub przygotować w domu.

Filipińskie adobo to gulasz

Frederick Hardy II / Stylizacja potraw: Melissa Gray / Stylizacja rekwizytów: Christina Brockman

Na Filipinach koncepcja adobo pojawiła się na długo przed przybyciem Hiszpanów w 1521 r. Podobnie jak rdzenni mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego, rdzenni mieszkańcy Filipin od dawna używali octu i soli do konserwacji białek. Kiedy chińscy kupcy przybyli na Filipiny w IX wieku, przynieśli sos sojowy, który wkrótce dodano do marynaty (najwcześniejsze wersje adobo w stylu filipińskim nazywane są białym adobo, ponieważ nie zawierały sosu sojowego).

Kiedy przybyli hiszpańscy kolonizatorzy i byli świadkami podobnej metody konserwacji, nazwali metodę filipińską na cześć własnego adobo. Technikę tę można również zobaczyć w kinilaw, filipińskim stylu ceviche, podczas którego surową rybę myje się octem przed umieszczeniem w końcowej marynacie octowej lub cytrusowej.

Podobnie jak w Portoryko, adobo jest uwielbiane w większości filipińskich gospodarstw domowych; to nieoficjalne danie Filipin, chociaż różni się w zależności od regionu lub gospodarstwa domowego. Większość współczesnych filipińskich adobo jest przygotowywana z octu i sosu sojowego. Niektóre rodziny upraszczają to, dodając ocet, sos sojowy, czosnek, liście laurowe i czarny pieprz. Inni dodają świeży imbir lub mleko kokosowe. Białka również się różnią; najczęściej znajdziesz adobo z kurczakiem lub wieprzowiną i można je przygotować z kalmarów, ryb lub warzyw.

Adobo w Ameryce Południowej i poza nią

Ponieważ Hiszpanie podbili Imperium Inków, adobo znajdziesz także w Peru. Peruwiańskie adobo jest podobne do wersji hiszpańskiej i jest tradycyjnie gotowane w glinianym garnku. W Urugwaju adobo jest podobne do portorykańskiej mieszanki suchych przypraw. W Portugalii adobo nazywa się carne de vinha d'alhos; znajdziesz odmiany języka portugalskiego w krajach, przez które przeszli i skolonizowali; vindaloo wieprzowe z Goa w Indiach to wariacja na temat tej techniki.