Jaka jest różnica między szkocką a burbonem?

Straciłem rachubę, ile razy słyszałem następującą wersję: Uwielbiam bourbon, ale szkocka jest dla mnie po prostu zbyt dymna. Albo druga strona tej konkretnej duchowej monety: Bourbon jest dla mnie po prostu za słodki i zdecydowanie za mocny. Właściwie to trzymam się single malta.

Mamy tu tyle do rozpakowania!

Istnieją oczywiście znaczące różnice między szkocką a bourbonem, ale napływające od pokoleń złe informacje i stereotypy związane z alkoholem doprowadziły do ​​wielu błędnych wyobrażeń na temat obu rodzajów whisky.

Na początek zarówno szkocka, jak i bourbon whisky , co oznacza, że ​​są to alkohole dojrzewające w drewnie, destylowane ze sfermentowanego zacieru zbożowego. W Szkocji dominującym zbożem jest jęczmień i na przykład szkocka whisky single malt musi składać się wyłącznie ze słodu jęczmiennego. Szkocka single malt jest produktem jednej destylarni, w przeciwieństwie do mieszanki destylatów lub dojrzewań z wielu destylarni. Istnieją, co ważne, inne przepisy regulujące produkcję whisky mieszanej, whisky single grain i nie tylko.

© Anya Semenoff/Getty Images

Whisky z każdego regionu Szkocji ma swój własny, niepowtarzalny charakter, często będący wynikiem połączenia terroir, klimatu, tradycji gorzelniczej i nie tylko. Tak więc, choć z pewnością jest mnóstwo dymnych, torfowych whisky, nie każda szkocka whisky single malt jest dymna. Islay, daleko na południu w archipelagu Hebrydów, u zachodniego wybrzeża kraju, jest domem dla producentów takich jak Laphroaig, Octomore i Ardbeg. Jest to najbardziej znany region tego stylu, co wynika z faktu, że słód jęczmienny suszy się w piecach opalanych torfem, którego dym wysusza ziarno i nasyca je charakterystycznym torfowym dymem. Jednak z Islay są też whisky nietorfowe – Bruichladdich jest tego świetnym przykładem.

Whisky z Highlands i Speyside często zmierzają w przeciwnym kierunku, z nutami owoców sadowniczych, suszonych owoców pestkowych, miodu, wrzosu, a czasami nawet kwiatów. Co więcej, poszczególni producenci mają swój własny styl, rodzaje alembików, źródła wody i klimat, w którym zlokalizowane są ich starzejące się magazyny.

Bourbon natomiast powstaje na bazie kukurydzy, a nie jęczmienia. Zgodnie z przepisami musi się on składać z rachunku zacierowego (w zasadzie wykazu użytych zbóż) zawierającego co najmniej 51% kukurydzy. Niektóre marki zużywają znacznie więcej, ale 51% to wymagane prawem minimum. Poza tym powszechnymi suplementami są żyto, pszenica i jęczmień, chociaż można również stosować inne zboża.

Po destylacji do wymaganej mocy (nie więcej niż 160 stopni i beczce maksymalnie 125 stopni), bourbon musi dojrzewać w nowym zwęglonym dębie. Chociaż większość marek używa beczek z amerykańskiego dębu, prawo tak naprawdę nie określa, że ​​drewno musi pochodzić ze Stanów Zjednoczonych. Wszelkie wyrażenia dojrzewające krócej niż cztery lata muszą określać ilość czasu spędzonego w beczce przed butelkowaniem. Niektóre marki kończą swoje whisky w beczce wtórnej (na przykład ex-Port), ale pierwotne starzenie musi odbywać się w nowym, zwęglonym dębie.

Ogólnie rzecz biorąc, bourbon jest słodszym alkoholem niż szkocka single malt, ale tak jak nie da się pomalować wszystkich szkockich whisky single malt szerokim pędzlem, to samo tyczy się bourbona. Na przykład wyższy procent żyta w zacierze nada temu równaniu bardziej pikantny charakter, podczas gdy większa ilość pszenicy nada słodyczy, miękkości i przyjemnie pluszowej tekstury.

Pozostaje jeszcze kwestia samych beczek, na które wpływa nie tylko źródło pochodzenia drewna, ale także rodzaj i poziom zwęglenia. Podczas gdy ciepłe nuty wanilii nie są rzadkością w bourbonie, niektóre głęboko i intensywnie zwęglone beczki mogą nadać whisky dymną nutę.

Na koniec pozostaje kwestia pisowni: w Szkocji whisky zapisuje się bez litery „e” i tłumaczy jako „whisky”, gdy odnosi się do kilku rodzajów whisky. W Stanach Zjednoczonych Bourbon zwykle zapisuje się przez „e” i określa się go jako „whisky” w liczbie mnogiej. Są jednak wyjątki: na przykład Maker’s Mark używa na swojej etykiecie whisky bez „e”.

Jednak pomimo wszystkich różnic, szkocka whisky single malt i bourbon są zarówno wyjątkowymi, jak i głęboko wyrazistymi przypomnieniami swoich miejsc pochodzenia. Na wózku barowym jest miejsce dla nich obu. Najlepiej kilka różnych butelek każdego z nich.