Piję Pinot Grigio i jestem z tego dumny

Zdjęcie:

Denis Smoline / Getty Images

Przepis na grilla z fasolką szparagową

Rzadko kiedy zamawiając wino czułem się tak zawstydzony, jak w miesiącu, w którym wypiłem tylko Pinot Grigio. Kruszące spojrzenie sommeliera i pospieszne odzyskanie listy win („zmarnowałem się na ciebie” zdawał się sugerować ten gest) wystarczyły, aby ponownie rozważyć moją prośbę. Miałem jednak misję: skosztować jak największej liczby Pinot Grigio w nadziei, że znajdę naprawdę dobre wina – nawet jeśli oznaczało to upokorzenie i pogardę.

Oczywiście jest mnóstwo ludzi, którzy mają bardzo pozytywne odczucia Pinot Grigio . W końcu jest to najpopularniejsze wino importowane w tym kraju: w 2002 roku sprzedano ponad sześć milionów skrzynek, co stanowi imponujące 12% wszystkich importowanych win. A liczby te tylko wzrosły: sprzedaż Pinot Grigio wzrosła w tym roku o prawie 40% i prawdopodobnie jeszcze wzrosła wraz z rozpoczynającym się boomem na krajowe Pinot Grigio (w Kalifornii w 2004 r. zasadzono ponad 7000 akrów Pinot Grigio, co oznacza wzrost o 20% od 2003 r.). Rzeczywiście, Pinot Grigio może wkrótce stać się bardziej modny niż Sauvignon Blanc , winogrono, które zostało posadzone w prawie każdym kawałku winnicy na świecie (czy ktoś ma urugwajskie Sauvignon?).

Jednak Pinot Grigio pozostaje częściej oczerniany przez profesjonalistów i kolekcjonerów wina niż Pinot Grigio Chardonnay I Merlota łączny. Trudno znaleźć poważnego konesera wina, a co dopiero sommeliera, który chciałby rzucić dobre słowo na temat winogron. Nieszkodliwy I nieinteresujący to dwa słowa, które słyszę tak często, że niemal spodziewam się je znaleźć na tylnej etykiecie: „Niewinne, nieciekawe wino”. Podawaj z makaronem, kurczakiem i rybą.

Jeszcze zanim rozpocząłem kampanię, spróbowałem kilku Pinot Grigios, które zasługiwały na milszy opis. Najczęściej były to wina z północnych regionów Włoch, takich jak Trydent-Górna Adyga. (Właściwie najpopularniejszy Pinot Grigio sprzedawany w Stanach Zjednoczonych, Santa Margherita, pochodzi z Trydentu-Górnej Adygi, gdzie według legendy importer Tony Terlato wypróbował 18 butelek, zanim znalazł to, które zapewni mu wierne grono fanów i odrobinę sławy.)

Pinot Grigio produkowany jest także w innych częściach Włoch – w Umbrii, Emilii-Romanii i Friuli, gdzie produkowane są jedne z najlepszych win w kraju (a także jedne z najgorszych). Ogólnie rzecz biorąc, Pinot Grigio jest lekkim, wysokokwasowym, delikatnym białym winem, choć najlepsi producenci produkują wina, które mają więcej wszystkiego: intensywniejsze aromaty, smak i wagę – chociaż żaden Pinot Grigio nie jest tak bogaty i pełny - treściwe jak Pinot Gris, francuskie wino produkowane z tego samego winogrona. Jednak Włosi dominują pod względem ilości: Grigio jest o wiele więcej niż Gris.

brokuły smażymy

To jeden z problemów Pinot Grigio, gdyż wino produkowane w masowych ilościach z definicji nie cieszy się dużym zainteresowaniem koneserów. Są pewne wyjątki – np. Szampan . Nie wydaje się mieć znaczenia, że ​​butelki szampana znanych marek można znaleźć niemal wszędzie (raz znalazłem Dom Pérignon w supermarkecie obok papierosów); Champenois potrafią utrzymać wizerunek niedostatku i prestiżu. Być może producentom Pinot Grigio przydałby się zespół marketingowy z szampana?

Pozostaje jeszcze kwestia tych naprawdę „nieszkodliwych” i „nieciekawych” win. Ilu ich jest? Cóż, w ciągu jednego miesiąca prawdopodobnie skosztowałem blisko 60 Pinot Grigio i odkryłem, że tymi słowami można opisać dwie trzecie. Z drugiej strony, pozostała jedna trzecia win była rzeczywiście całkiem dobra.

Większość moich degustacji odbywała się w domu, a nie w restauracjach. Nie tylko dlatego, że chciałam uniknąć upokorzenia, ale także dlatego, że nie podobały mi się wysokie ceny. (Popularne wino, takie jak Pinot Grigio, może zostać wielokrotnie przecenione, ponieważ restauratorzy wiedzą, że będzie się sprzedawać niezależnie od ceny.) Na przykład bardzo wysocy, bardzo szczupli i bardzo bogaci klienci restauracji Harry Cipriani na Manhattanie płacą 55 dolarów za butelkę Santa Margherita Pinot Grigio (ponad trzykrotność ceny hurtowej), a mimo to Cipriani sprzedaje więcej Santa Margherita niż jakakolwiek inna restauracja w Nowym Jorku. Z drugiej strony Santa Margherita to kradzież w porównaniu z domowym napojem Bellini, którego cena za 16,5 dolara za szklankę jest około 10 razy droższa od składników.

Spośród Pinot Grigios, które próbowałem, około 50 było włoskich; reszta to wino amerykańskie, w tym jedno szczególnie dobre wino z Kalifornii, winnica Palmina Alisos 2004 z hrabstwa Santa Barbara. Wino wyprodukowane przez Steve'a Cliftona ze słynnej winnicy Brewer-Clifton miało wyraźną kwasowość i piękny aromat gruszek (większość Pinot Grigios nie ma dużego nosa). Kiedy zadzwoniłem do Cliftona, żeby omówić wino, powiedział mi Święta Barbara został nagle zalany potencjalnymi producentami Pinot Grigio. „Pierwszego Pinot Grigio zrobiłem w 2000 roku i mogłem dostać dowolne winogrona” – powiedział. „Teraz jest tak mało winogron, że musiałem zasadzić własne winnice”.

koktajl buszu

Etykieta Palminy jest bardzo oszczędna – prosty rysunek i niewiele więcej. Tak naprawdę okazało się, że najlepsze wina nie zawierały niczego poza najistotniejszymi faktami, podczas gdy najgorsze miały etykiety, których proza ​​ciągnęła się przez akapity. „Nagradzaj swoje podniebienie prezentem z południowego brzegu jeziora Garda! Ciesz się z przyjaciółmi zimnymi przekąskami, makaronami, rybami i sałatkami” – czytamy na etykiecie jednego kiepskiego wina, podczas gdy inne wychwala źródło niektórych (bardzo złych) winogron. Wyjątkiem był włoski Pinot Grigio z Lungarotti, wino bardzo czyste, rześkie i bogate w minerały, z tylną etykietą wyraźnie wymagającą dobrego przeredagowania: „Decydujące cechy tej odmiany, zintegrowanej z siedliskiem Umbrii, nadają temu wino o pełnym i dobrze zrównoważonym smaku.'

Gdy mój projekt Pinot Grigio dobiegł końca, byłem naprawdę zaskoczony liczbą dobrych butelek, które znalazłem – i byłem o wiele bardziej optymistycznie nastawiony do Pinot Grigio niż na początku. Kto wie, skoro więcej winiarzy, takich jak Steve Clifton, jest oddanych tej sprawie, być może pewnego dnia dwa słowa najczęściej używane do opisu Pinot Grigio będą brzmiały: zaskakująco dobre .